door Hans Huiberts
Veel niet-Olympische sport willen er wel graag bij horen, want meedoen aan de Olympische Spelen geeft status, publiciteit en kan groei en geld opleveren. Geldt dat ook voor de draf- en rensport? Het antwoord is NEE en dat komt doordat er een duidelijk verschil is tussen de draf- en rensport enerzijds en andere hippische sporten anderzijds. De draf- en rensport is een sport tussen paarden en het maakt weinig uit wie erachter zit of erop, het paard wint. Draf- en rensport is daarom de enige echte paardensport. De Olympische sporten zijn mensensporten en de ereschavotten zijn niet gebouwd om paarden op te huldigen.
De verschillen
Anky van Grunsven werd driemaal achtereen Olympisch Kampioene, tweemaal met Bonfire en de laatste maal in 2008 met Salinero. Met laatstgenoemde werd ze dit jaar zesde in Londen, maar misschien wint ze over 4 jaar nog een keer met een ander paard. Dat is in de draf- en rensport niet mogelijk, want daar worden de paarden kampioen. De rijder is min of meer bijzaak en het paard kan kampioen worden met verschillende rijders. De draf- en rensport is dus eigenlijk de echte paardensport, de andere hippische sporten zijn ruitersport of mensport of sport met paarden. Dit zie je terug in de uitslagen. Rennen en draverijen worden gewonnen door het paard met tussen haakjes daarachter de rijder. In de ruitersport is dat precies andersom. Het gebeurt wel in de hippische sport dat sommige paarden populair worden. Die van Anky zijn genoegzaam bekend en na Totilas hebben we met Parzival nu weer een paard van uitzonderlijke klasse. Maar de ruiters krijgen de titel, de krans en de medaille.
De Nederlandse harddraver Quicksilver S is wereldrecordhouder met 142 gewonnen koersen. Met dit paard hebben misschien wel 8 verschillende pikeurs gewonnen, waarvan we er nog twee weten te noemen: Jan Wagenaar senior en junior, die inmiddels nu de senior is. Quick won vier Gouden Zwepen, drie met junior en één met senior, maar dat had ook andersom kunnen zijn. Maakt niet uit, want in de drafsport wint het paard.
Belangenverstrengeling
In de draf- en rensport gaat het in de eerste plaats om de paarden en bij elk paard hoort een groep mensen: de rijder, de trainer, de eigenaar en de fokker, die allemaal meedelen in de gewonnen prijzengelden. Doordat naast het prijzengeld voor de eigenaren, ook fokpremies worden uitgekeerd aan de fokkers, hebben deze direct belang in de uitslagen van de races. Ook de wedders, die spelen op koerspaarden, worden daar via hun spel een beetje de tijdelijke mede-eigenaar van. Ook de verzorger, de hoefsmid, de dierenarts en de familie van de direct betrokkenen volgen met speciale belangstelling de verrichtingen van "hun" paard. Zo heeft elk koerspaard in zijn kielzog een grote groep mensen, die allemaal willen dat hun paard wint, ongeacht wie erop of erachter zit. Als het paard wordt verkocht verandert de groep mensen achter het paard meestal volledig, behalve de fokker. Die verandert nooit.
Olympische gedachte
In de draf- en rensport zegt men "Kijk eens wat een goed paard ik heb (gefokt)" en in de ruitersport "Kijk eens hoe goed ik kan rijden" en "Kijk eens hoe goed ik mijn paard heb afgericht". Voor dat rijden heb je natuurlijk wel een goed paard nodig. De ruitersport is wat dat betreft het beste vergelijkbaar met de autosport. Ook bij deze sport maken de auto's wel het verschil, maar geven de coureurs de doorslag. De autosport zou een Olympische sport kunnen worden, maar dan zonder merken. Alle coureurs in precies dezelfde auto. Een Olympisch kampioenschap der pikeurs zou ook nog wel kunnen, maar dan met robot-paarden of als computerspel, waarbij ze op een namaaksulky achter een robot of achter de computer zitten. Maar is dat wat we willen? Nee, dan maar geen Olympische sport. Laat bij ons de paarden maar winnen. Zo is het ooit begonnen en zo zal het altijd blijven. Het paard op de eerste plaats!
terug naar het Nieuws
© Copyright Fokkersvereniging