Internationale fokkers aan het woord

Draverfokkers kunnen verschillende fokdoelen hebben, afhankelijk van hun voorkeur voor een bepaalde nationaliteit of fokrichting,
en natuurlijk ook afhankelijk van hun budget en mogelijkheden.
Op deze pagina laten we enkele internationaal werkende Nederlandse fokkers aan het woord. Leerzame verhalen, ook voor 'kleine' fokkers.........
Het gaat om 3 artikelen uit 2019, interviews met Ron Nooteboom, Peter/Jesse ter Borgh en Jean Huls.

Enkele tips vooraf:

- Een NL-fokker, die zijn Franse jaarling niet in Frankrijk kan of wil verkopen, doet er goed aan om zijn veulen de NL-TF dubbele nationaltiteit te geven. Zijn fokproduct is dan startgerechtigd in de Klassieke koersen in NL en Frankrijk en de fokker krijgt fokpremies in beide landen. Zijn fokproduct is hierdoor meer waard en bovendien steunt hij hiermee tevens ons nationale Draver-stamboek. Win-Win-Win!
- Een NL-fokker, die zijn Zweedse jaarling op tijd inschrijft voor onze NL-Breeders Crown, krijgt later, als het paard een prijs wint in de koers voor 3- en voor 4-jarigen een fokpremie van 40% (20% uit NL plus 20% uit Zweden ) en in de koersen voor 5- t/m 7-jarigen 30% (20% uit NL plus 10% uit Zweden)!!!
- Een NL-fokker, die zijn Duitse of Italiaanse jaarling op tijd inschrijft voor onze NL-Breeders Crown, krijgt later, als het paard een prijs wint in de koers voor 3- en voor 4-jarigen, een fokpremie van 20% en in de koersen voor 5- t/m 7-jarigen ook 20%. Indien de dotering van de koers hoger is dan 5.000 Euro doet de Italiaanse organisatie er nog 10% bovenop voor Italiaanse fokproducten (volgens de huidige regels).

Ron Nooteboom,
een Europese fokker

In het weekblad Draf&Rensport van 26 maart 2019 stond een interview van Douwe Frerichs met fokker Ron Nooteboom van de bekende Barosso-dravers. We kennen allemaal Bibi Barosso.

Dit artikel begint met een beschrijving van de hoofdpersoon en zijn bedrijf (adviesbureau op het gebied van de farmacie).
We beperken ons hier tot de fokkerijvisie van Ron Nooteboom.

(citaat)
Nooteboom investeerde de laatste jaren veel tijd, geld en energie in de samenstelling van een fokbestand, dat aan de door hem zelf bedachte hoge eisen moest voldoen. Over fokkerij kan je zoals gezegd lang hebben, maar in het kort komt het erop neer dat Nooteboom fokt met bloedlijnen van de twee beste Amerikaanse en Franse dekhengsten. "Dat zijn in Amerika Muscle Hill en Cantab Hall en in Frankrijk Ready Cash en Love You. Ik probeer bij de keuze van een hengst zoveel mogelijk bij die vier te blijven. Ik heb ook wel een lijstje dekhengsten waar ik totaal geen geloof in heb. Die namen vind je, nu of binnenkort, in de staart van de statistieken:" Wie de advertentie van Ecurie BAROSSO uit de Breeders Special 2019 erbij pakt ziet een lijstje om van te watertanden. Ron Nooteboom deed de laatste jaren veel goede zaken op de Italiaanse veilingen. "Enige jaren terug zat de fokkerij in een crisis, maar werden er nog steeds jaarlingen met geweldige bloedlijnen geveild. Met de jaargangen met de letters R, S, T en U zat je soms letterlijk voor een dubbeltje op de eerste rij. Kijk maar eens wat de Nederlandse trainers op die veilingen allemaal hebben weggehaald. Ik ga vrijwel ieder jaar, meestal met Hugo Langeweg. Hij bekeek de fysieke staat en ik deed het papierwerk. Ik spitte de catalogus door en puzzelde met bloedlijnen. Op die wijze kwam ik voor relatief lage bedragen aan dochters van tophengsten als Varenne, Viking Kronos, SJ's Photo, Love You en Muscle Hill. Ik fok alleen met merries met bewezen prestaties in de baan."
Nooteboom kocht er merries als Ula Mill (Muscle Hill) en Ursel Gio (Love You), die beide op jonge leeftijd wonnen. Het blijkt wel dat deze merries relatief korte carrières hadden. Deze fokker lijkt wat ongeduldig. Het past in de filosofie om te fokken met jonge paarden. Daarbij durft Nooteboom ook te kiezen voor de nog niet bewezen cracks die hun entree als dekhengst maken. Paarden als Propulsion en de Ready Cash-zonen Brillantissime en Charly de Noyer. Hij is wellicht ook de eerste Nederlander die een veulen gaat fokken bij het allernieuwste fenomeen Face Time Bourbon. De Ready Cash-crack dekt dit jaar de Franse merrie Carte Maitresse.
Ron heeft een deel van zijn Franse activiteiten ondergebracht bij Ecurie Turgot, met wie hij diverse paarden heeft. "Mijn ervaring is dat je als niet-Fransman in Frankrijk nog steeds minder kansen heb en met de eigenaar van Turgot kan ik het goed vinden. First Turgot en Gaelic Turgot staan beide in training bij Fabrice Souloy, waarmee Ron een hele goede band heeft en wiens dopingverleden kan worden samengevat onder de noemer 'een hetze'. "Er spelen hier heel andere belangen", klinkt het ietwat geheimzinnig. Overigens was Epice Turgot tot dusver Ron zijn beste Franse draver. Ze won twee ton en liep 1.12. De merrie is gestopt met koersen en staat nu geboekt bij Ready Cash. "We hopen dat dat doorgaat, omdat Ready Cash vorig jaar bevruchtingsproblemen had. Eigenaar Philippe Allaire heeft veel fokkers het dekgeld moeten terugstorten.
Ik had eerder geluk met Bibi Barosso, die in een laatste poging drachtig bleek en waarvan we nu het jaarlingmerrie Gigi Barosso hebben. Zij gaat naar de veiling in Berlijn, maar ik heb daar natuurlijk wel een minimumprijs in gedachten."
Dat Ron zijn duur gefokte veulens niet weggeeft werd een jaar eerder duidelijk in Berlijn op de Derby-veiling, waar hij het zwarte hengstje Toto Barosso (Ready Cash-Bibi Barosso) inhield voor 120 mille. "Ik vind dat niet raar. Een dekking Ready Cash is zeldzaam en ook nog eens zeer prijzig. Ik heb het paard achteraf voor een betere prijs kunnen verkopen."

Ron Nooteboom noemt zichzelf voor het gemak een Europese fokker. Hij schrijft zijn veulens al enige jaren niet meer in het Nederlandse stamboek in. "Als ik mijn paarden Zweeds maak en verkoop, ontvang ik als fokker ook fokpremie wanneer ze buiten Zweden verdienen. Dat is natuurlijk gunstig. Daarnaast fokte ik al jaren Duits. Zelfs Bibi was Duits, maar door een registratiefoutje werd ze Nederlands. Ik steun natuurlijk de sport in eigen land, ik heb nog steeds paarden in training. De 2-jarige Bobbi Barosso staat bij Jaap van Rijn in training, maar als je in de fokkerij aan de top wil opereren moet je ook doen waar de markt om vraagt. Nu Duitsland zo in de problemen is geraakt ben ik op de Zweedse toer gegaan. Ze worden ook opgefokt op Zweedse grond. Ze lopen in de buurt van Malmo in het land bij een vriendelijke Zweedse dame die ze perfect oppast." Paarden die niet worden verkocht gaan er in training bij Björn Goop of bij Johan en Peter Untersteiner. Het eerste grote succes in Zweden is ook al binnen. Vorig jaar zegevierde de 2-jarige Amelie Grif in 1.13,8 met Bjorn Goop Finale van de Breeders Course. Ook deze merrie haalde Nooteboom van de veiling in Italie. Hij kocht de Varenne-dochter er in 2017. Met in zijn achterhoofd de geweldige bloedlijn die straks weer van waarde kan zijn voor de fokkerij.

De toekomst van de Nederlandse tak ziet Ron ondanks alle gevaren, met veel vertrouwen tegemoet. "Wat in Wolvega wordt verricht is perfect. De plannen voor Duindigt volg ik met belangstelling. Ik ken projectleider Gerard Hoetmer persoonlijk. We zijn beide drafsportfanaat, Rotterdammer en Feyenoord-fan. Volgens de laatste berichten in jullie blad ligt hij mooi op schema. Ik hoop van harte dat Duindigt wordt behouden. Daar kwamen we graag en daar liggen ook mijn mooiste herinneringen.'

(einde citaat)

Boven: Ron Nooteboom met echtgenote Corine en de door Bibi Barosso
gewonnen Gouden Zweep. De lat ligt intussen wat hoger.

Peter en Jesse ter Borgh,
van Newport Breeding,
een internationale draverfokkerij

In de Breeders Special van het weekblad Draf&Rensport van 15 maart 2019 stond een interview van Geert Koops met fokkers vader Peter en zoon Jesse ter Borgh uit Amsterdam. Zij fokten al een aantal jaren de bekende Newport-paarden en pakken het nu nog groter aan.

Dit artikel begint met een beschrijving van de successen van fokker Peter ter Borgh en trainer/pikeur Jesse in de afgelopen jaren en de aankoop/verbouwing van de nieuwe Newport-stoeterij.
We beperken ons hier tot hun fokkerijvisie.

(citaat)
Aan de Zuiderweg in Zuidoost-Beemster, waar in een ver verleden Speedy Volita haar trainingsrondjes maakte en waar later de The Kossack Stud haar hoogtijdagen vierde, is sinds enige tijd de stoeterij gevestigd van Newport Breeding. Er wordt nog volop verbouwd en gebouwd, maar binnen enkele maanden zal alles klaar zijn.

Eigen stoeterij
"We liepen al een tijdje rond met het idee van een eigen stal. Het aantal fokmerries is namelijk de afgelopen jaren aanzienlijk gestegen. Nu staan ze nog op de Flevofarm bij Sijb en Titia Iwema en dat is een uitstekend adres. Ik heb veel respect voor hen. Zij steken hun hele ziel en zaligheid in hun bedrijf, maar zijn wat aan het afbouwen. Voor ons was alleen de afstand het grote nadeel. Zelf wonen we in Amsterdam. Als er een veulen wordt geboren rijd je niet elke keer naar Eenrum. Je mist dat stukje charme, de eerste uren van een pasgeboren veulen. Soms waren ze al een paar maanden oud voordat we ze voor het eerst zagen. Dat wilden we op den duur graag anders", gaat Peter verder, die benadrukt dat dit project een professionele insteek heeft."Het stadium van hobby zijn we inmiddels gepasseerd. Het is gewoon een zelfstandige onderneming", stelt senior. "Dat betekent dus ook dat we alleen eigen paarden hebben staan. Geen pensionpaarden, geen fokmerries van derden of paarden om te trainen. We willen zo transparant mogelijk werken. Dat is voor de potentiele kopers van onze jaarlingen het eerlijkst. Jaarlijks staan hier ongeveer twintig veulens en jaarlingen. Daar kan een keuze uit worden gemaakt. De paarden die aan onze kwaliteitseisen voldoen worden verkocht. Als wij weten dat een paard een mankement heeft dat voor een koerscarrière belemmerend kan zijn, bieden wij deze niet te koop aan."

Finland
De grootvader van Peter was secretaris van de drafbaan Emmeloord, waarmee de interesse in de sport ook gelijk verklaard is. "Ook van mijn moederskant was er altijd veel belangstelling voor paarden. Zelf loop ik vanaf begin jaren zestig op de koersbanen rond. De belangstelling voor de fokkerij was er altijd al. Mijn eerste merries waarmee ik ben gaan fokken waren de Finse Woodhill's Newport (Duran Hanover - Newport Ax - Newport Hanover) en de Finse Viking Gilda (Keystone Patriot - Replique - Globetrotter). Het klopt dat ik veel actief ben in Finland. Via Bart van Noord ben ik in contact gekomen met de Finse sport. Die is heel laagdrempelig en kent weinig kosten. Een groot verschil met Nederland wat dat betreft. De kosten beginnen pas als je begint met koersen.
Nadat ik Woodhill's Newport destijds aankocht kwamen ook de Finse contacten. Zodoende heb ik ook een belang in Mira (drafsportartikelen). Met de koerspaarden hebben we uiteindelijk in Finland een stuk of veertig koersen gewonnen waaronder een Finse klassieker voor driejarigen, zeg maar de evenknie van Sweepstakes, met Rabbit Lauko. Verder hebben we ook nog koersen gewonnen in onder andere Italië, Canada, Frankrijk en België."

Amerikaanse fokkerij
Zo'n 10 jaar geleden kwam Hugo Langeweg senior met een goed advies voor Peter ter Borgh. "Als je kwaliteit wilt, dan moet je naar Amerika gaan. Daar heb je het beste bloed, vertelde hij mij toen. Zijn advies heb ik opgevolgd, ik ben toen met hem meegegaan. Nadien zijn we nog vaker die kant op gegaan:" Jesse ging ook al vrij snel mee. Leergierig als hij was werden de catalogi uitgebreid bestudeerd. "Hoe we te werk gaan? Nou, van tevoren maken we een selectie. Een aantal punten is dan van belang, zoals een goed record, veel winsom, een sterke moederlijn en ze moet gepresteerd hebben als een bovengemiddeld koerspaard. Ouderwetse lijnen genieten niet onze voorkeur. Na de selectie komen we meestal uit op een veertigtal paarden die we allemaal uit de box halen en uitvoerig gaan bekijken. Daarvan blijven er dan een stuk of tien over en tot slot moet dan blijken of de prijs van de betreffende merrie in onze beleving acceptabel is", klinkt het ogenschijnlijk simpel. Peter vervolgt zijn verhaal. "De Amerikaanse fokkerij is ontzettend goed doorgefokt. Bij de meeste Amerikaanse paarden is de natuurlijke aanleg om te draven aanwezig. Zelf geloof ik ontzettend in de Amerikaanse fokkerij. Die ontwikkelt zich razendsnel. Generaties volgen elkaar enorm snel op. Een goed voorbeeld is Walner. Een inmiddels vijfjarige zoon van Chapter Seven waarvan de kleinkinderen over een paar jaar ook ter dekking staan. Wanneer ze als dekhengst niet presteren verdwijnen ze al snel naar kleinere staten of naar Europa. Zo hebben wij recentelijk ook beslag weten te leggen op Crazed. Een interessante hengst voor de Europese fokkerij. Hij heeft in Amerika echt uitstekend vererfd en het was een buitenkans dat we een dergelijke hengst konden kopen. Naast Crazed, die straks bij Kallelan Oriasema in Finland komt te staan, hebben we een deel in Abano As die veel tonwinnaars heeft gebracht en de utstekend gefokte Jimmy William. Die laatste twee staan ter dekking bij Stoeterij Trojaan in Belgie."

Snelle fokmerries
In de keuze waarmee gefokt wordt zijn Peter en Jesse stellig. "We fokken hoofdzakelijk met merries waarmee gekoerst is. Winsom en een snel record is naast de afstamming erg belangrijk. Waar we bij de bloedlijnen op letten is dat ook de vader van moederskant een bewezen hengst is. Verder fokken wij bij voorkeur niet met recordloze merries. In de keuze voor de hengst is veel overleg, maar tot felle discussies leidt dat niet. Het uitzoeken van dekhengsten bij de merries gaat zodanig dat we zoveel mogelijk proberen snelle paarden met elkaar te kruisen en zo weinig mogelijk inteelt proberen toe te passen. Verder kijken we ook naar succes in het verleden. Wat heeft gewerkt, maar ook wat niet een juiste keuze bleek te zijn, zodat een fout niet nog een keer wordt gemaakt", zegt Jesse. De keuze waarmee gefokt wordt heeft in elk geval al tot mooie resultaten geleid, met de geweldige Gilda Newport als absolute topper. "Tot zo'n drie jaar terug fokten we met een stuk of tien merries. Relatief kleine jaargangen maar wel met enkele hele goede paarden. De kans op die ultieme crack neemt toe, zodra je met meer merries gaat fokken. Dan gaat de wet van de grote getallen gelden. Het startpercentage van onze fokproducten is best wel hoog en ook het percentage dat een koers wint is goed. Dat is zeker iets waar we trots op zijn. Een paard als Gilda is geweldig. Een goed voorbeeld van onze denkwijze. Color Schemes was een hele snelle correct gebouwde merrie met winsom en Donato Hanover behoeft van vaderskant geen toelichting. Dion Tesselaar heeft haar tot nu toe perfect begeleid. Uiteraard hoop je dat er meer fokproducten zo goed gaan presteren. Daar doe je het uiteindelijk voor", zegt Jesse alvorens hij in gaat op de keuze voor het stamboek.

Zweden en Duitsland
"In principe richten wij ons op de Zweedse en Duitse markt. In Duitsland hebben we enkele goede klanten, maar ook daar is de situatie niet al te best. De klassiekers daarentegen zijn nog wel goed gedoteerd. Ik vind onze fokproducten uitermate geschikt voor de Zweedse markt. Of we niet de Franse kant op willen? Slechts op kleine schaal. Frankrijk is voor een buitenlandse fokker geen gemakkelijke markt om je fokproducten te verkopen. Daar word je toch met argusogen bekeken en de Fransen beschermen elkaar min of meer. Mijn inschatting is dat de Zweedse kopers veel objectiever zijn. Wat dat betreft zijn er natuurlijk al meer Nederlandse fokkers die zo werken, zoals Stal Quattro, Stal Schermer en natuurlijk de Boko Stables", zegt Peter.

NL-TF
Jesse vult aan. "We hebben wel drie Franse merries ingevoerd. Die krijgen de dubbele nationaliteit, Nederlands en Frans." Het Nederlandse stamboek is echter niet uit het hoofd van de twee ambitieuze fokkers. "Het liefst registreer je ze allemaal in het Nederlandse stamboek, maar dat zou zakelijk gezien niet verantwoord zijn. Er zijn helaas te weinig kopers voor Nederlandse jaarlingen die bereid zijn prijzen te betalen waarvoor wij onze jaarlingen willen verkopen. De laatste drie jaar hebben wij onze jaarlingen goed kunnen verkopen. Ondanks dure hengsten was het kostendekkend. Op die voet willen we verder. Dat kan alleen als je met hele goede bloedlijnen werkt. Wat ik nog wel wil benadrukken is dat je ons niet hoort zeggen wat goed is. Dat weten wij namelijk ook niet. We geloven echter wel in onze filosofie en werken er hard aan om dat te realiseren", merkt Peter op. Dat harde werken wordt gedaan door een team van mensen. Dat is ook nodig, gelet op de hoeveelheid paarden die er over een tijdje worden gehuisvest. Rond de 50 paarden moeten straks hun dagelijkse aandacht krijgen. "Mijn vader is de financiële man en ik zal zorg dragen voor de dagelijkse managementtaken zoals overleg met klanten, hengstenhouders en leveranciers. We hebben dagelijks overleg over allerhande zaken. Verder bestaat ons team uit onder andere Klaas Woudstra en Filip Mantel, die voorheen bij de Kossack Stud heeft gewerkt. Twee echte paardenmensen met onschatbare ervaring. Dat vinden wij belangrijk. Het uiteindelijke doel is om goed gefokte Newport-dravers op de Europese banen te zien winnen. Als daar dan ook een Europese topper tussen zit is ons doel geslaagd."

(einde citaat)

Boven: Jesse en Peter ter Borgh op hun stoeterij.

Het fokmerriebestand van Newport-Breeding anno 2019

In de bovenstaande lijst ontbreekt de Franse merrie Queen Idole (v. General du Pommeau u. Joie d''Idole
v. Off Guy u. Ton Idole, die de moeder is van de crack Fan Idole, die meer dan 2 miljoen Euro heeft gewonnen)
Uit deze moederlijn komen ook andere beste dravers voort als Une de Mai, Olga du Biwetz, Insert Gede, Queila Gede, etc.
Queen Idole is in eigendom van Peter ter Borgh en Horse Care Holland BV (Bart van Noort) en
van haar hebben ze in 2019 een hengstveulen van Jimmy William in het NL-stamboek gezet.

Jean Huls,
internationaal fokker

In de Breeders Special van het weekblad Draf&Rensport van 15 maart 2019 stond een interview van Hans Sinnige met fokker Jean Huls uit het zuidelijkste puntje van Limburg. Hij fokte al de Duitse cracks Jag Heuvelland, King of the World, Mister F Daag en Dreambreaker.

Dit artikel begint met een beschrijving van de successen van fokker Jean Huls in de afgelopen jaren.
We beperken ons hier tot zijn fokkerijvisie.

(citaat)
Nederland
Jean Huls fokt momenteel met acht eigen merries. Twee ervan zijn Zweeds, drie zijn Duits, een is Frans en twee hebben zowel de Belgische als de Franse nationaliteit. Geen Nederlandse merries dus, maar dat wil niet zeggen dat de Limburger de hoop voor de sport en fokkerij in eigen land heeft opgegeven. In het recente verleden fokte hij nog wel jaarlijks enkele NL-TF's. "Ik hoop dat we het weer aan de gang krijgen. Aan de kwaliteit van de trainers, de paarden en de eigenaren die willen investeren ligt het met. Zelf wil ik ook graag meehelpen, om die reden heb ik gebruik gemaakt van de mogelijkheid om buitenlandse producten in te schrijven voor de Breeders Crown L. Daar heb ik deze week vijf fokproducten ingezet. Ik heb dit jaar trouwens ook een Nederlands jaarling. Dat is de halfzus van King of the World, van Quick Wood. Om die te kunnen registeren moest ik eerst zelf als hengstenhouder van Quick Wood worden ingeschreven. Natuurlijk wil ik ook graag een paar merries Nederlands maken of houden, maar dan moet er meer gebeuren dan nu het geval is. Victoria Park is super bezig, de sport en hun totale product is geweldig. Ook de ontwikkelingen rond Duindigt zijn positief, maar we zijn er nog lang niet."

Duitsland
Met drie Duitse merries is Jean bij onze oosterburen een constante leverancier van klassiek materiaal. Dat zowel de sport als de fokkerij daar lichtjes in verval is neemt hij voor kennisgeving aan. "Ik blijf Duits fokken, omdat ik mijn paarden daar met name in Berlijn goed kan verkopen. Ik heb wel overwogen om een stapje terug te doen, maar de contacten die ik met trainers als Michael Nimczyk en Seppi Franzl en hun eigenaren heb opgebouwd zorgen ervoor dat het leuk blijft. Dan neem je het moeizame contact met bijvoorbeeld de HVT, die nu zonder iets te communiceren bezig is om bij alle deelnemers met terugwerkende kracht te weinig in rekening gebrachte BTW te innen, op de koop toe."

Zweden
De moeder van Duitse Derbywinnaar Mister F Daag, Miss Love, heb ik inmiddels Zweeds gemaakt, net als Roma de Vandel (1.14,0 van Self Possessed uit de Franse Romelia de Vandel). De Zweden hebben hun sport en fokkerij goed voor elkaar. Ze hebben ondermeer een internationale fokpremie van 20%, dat spreekt mij als fokker uiteraard aan:"

Frankrijk
De Franse sport en fokkerij is voor velen het Mekka. Jean kijkt daar nuchter tegenaan. "Ik heb een Franse merrie en twee Belgische TF merries. Mijn ervaring is dat het als buitenlander niet meevalt om je Franse producten daar te verkopen. Een NL-TF of Blg-TF jaarling kijken de kopers daar al helemaal niet aan en als je een Frans product goed wilt verkopen dan kan dat eigenlijk alleen als je die enkele weken voor de veiling al naar Frankrijk brengt. Je laat hem dan bijvoorbeeld achter bij de fokker van de Madrik paarden en hij gaat jouw jaarling dan klaarmaken voor de veiling. Twee weken voor de veiling komen alle trainers bij hem op stal langs en dan wordt er meteen handel gedaan. Wil je goed verkopen, dan moet je er daar en op dat moment bij zijn." Dat de Fransen momenteel de noodklok luiden, hun koersagenda en spelaanbod aanpassen en het prijzengeld verlagen wil volgens Jean niet zeggen dat we daar als deelnemers spoorslag weg moeten. "Integendeel. Het prijzengeld mag dan wat omlaag zijn gegaan, het is voor ons Nederlanders nog steeds interessant. Met een goede twee- en driejarige kun je er veel geld verdienen."

Fokdoelen
Met die laatste opmerking slaan we meteen een bruggetje naar de doelen, die Jean Huls zich nog heeft gesteld. "Ik wil een paar goede Franse en Zweedse paarden fokken. Om die reden blijf ik mijn merriemateriaal constant vernieuwen, bijvoorbeeld onlangs met een driekwart zus van Broadwell. Daarmee kon ik terecht bij Ready Cash. Van hem heb ik elk jaar een product, dus er komen hopelijk nog mooie tijden aan."

(einde citaat)

Boven: Jean Huls toont Silvertail, het jaarling halfbroertje van Dreambreaker
(Offshore Dream - Bloom Boko). Silvertail is van Ready Cash.

terug naar de artikelen

terug naar het Nieuws

© Copyright Fokkersvereniging