Begin juni 2010 vertelde onze oud-voorzitter en erelid Durk Minkema zelf over
zijn ongeneeslijke ziekte en hij was toen al begonnen met het opruimen van zijn
uitgebreide archief. Door een hartstilstand op 13 juli j.l. is hem een verdere
lijdensweg bespaard gebleven. Een week tevoren had hij nog eigen archiefmateriaal
in het NDR-Archief op Duindigt gebracht en zijn stukken zelf in de database
ingevoerd. Dat was Durk ten voeten uit.
Van 1983 tot 1997 is hij lid geweest van het bestuur van onze vereniging, waarvan
de laatste 10 jaar als voorzitter. Bij zijn aftreden is hij benoemd tot erelid.
De Fokkersvereniging is hem veel dank verschuldigd voor het vele deskundige
werk op bestuurlijk en foktechnisch gebied. Na zijn pensionering heeft hij veel
gepubliceerd, vooral in de Kerst- en Fokkerijnummers van het vakblad, en tussendoor
beschreef hij in zijn "Fokkersoog" de afstamming van de winnende paarden
in de klassieke koersen. Hij was de uitstekende opvolger van Koos Jager en Wouter
Slob. Blijvende mijlpalen zijn toch wel ons jubileumboek "Dravend door
de tijd" (waarvan hij de stuwende kracht was) en zijn in eigen beheer uitgegeven
boek "Draf- en Renbanen in Nederland".
Wij zullen onze vriend en erelid missen.
Het bestuur van de Fokkersvereniging.
Jaap de Waal en Durk Minkema.
Twee oud-voorzitters van de Fokkersvereniging.
Beide erelid vanwege hun grote verdiensten voor de sport,
de fokkerij en de Fokkersvereniging.
Als eerbetoon aan deze aimabele en bijzondere man hebben wij het mooie In Memoriam,
dat Douwe Frerichs schreef in zijn blad Draf&Rensport hieronder geplaatst.
Het komt uit nr. 29 van 15 juli 2010.
Fokkerijspecialist Durk Minkema overleden
Het droeve bericht over het overlijden van Durk Minkema, als gevolg van een
hartstilstand, verraste ons dinsdagmiddag niet. Geschokt zijn we wel omtrent
het feit dat onze zeer geliefde fokkerij en historisch medewerker niet meer
onder ons is. Durk had begin juni zelf melding gemaakt van zijn ziekte. De prognose
zag er niet best uit. De doktoren in het VU van Utrecht draaiden er niet omheen.
Slokdarmkanker met uitzaaiingen. Een kansloze strijd. Dat was de reden dat Durk
zijn werk als fokkerij- en historisch medewerker maar direct beëindigde. Hij
voegde er zijn 'zwanenzang' aan toe. Een interessant artikel over het totalisatorverbod
uit 1911. "Voor in het kerstnummer, maar dat zal ik waarschijnlijk niet meer
lezen", voegde hij er nuchter aan toe. Niemand is onvervangbaar, maar wat betreft
Durk weten we het niet. Minkema was niet alleen van onschatbare waarde voor
het lijfblad vanwege zijn kennis van de fokkerij en historie. Hij was ook een
zeer prettige en sympathieke man. Iemand met veel gevoel voor relativering en
humor, die in staat was om op ongeëvenaarde wijze te schrijven over mensen en
paarden. Het was ons altijd een raadsel waar hij alle feiten en anecdotes vandaan
haalde. In het laatste fokkerijnummer bombardeerden we Minkema zelf maar eens
tot onderwerp van een verhaal getiteld 'de archeoloog van de drafsport.' Eind
juni zocht ik Durk thuis in Zeist op. Hij was toen al ernstig verzwakt door
die rampzalige ziekte. Voor hem was mijn bezoek ook een laatste groet, al had
ik daar andere ideeën over. Het viel ons beiden zwaar. In zijn flat bekeken
we zijn immense archief. Uit allerlei mapjes en krabbels verzamelde hij zijn
informatie. Het werd me duidelijk dat alleen hij er de weg in wist. Enigszins
hulpeloos was Durk bezig met het opruimen van zijn notities. Gelukkig heeft
hij de laatste periode veel steun gehad van zijn vrienden uit het NDR-Museum
op Duindigt. Een deel van zijn bijzondere nalatenschap is erheen verhuisd.
Durk Minkema in zijn laatste levensjaar
in "zijn" NDR-Archief, wat zijn laatste levenswerk is geworden.
Als we over leven en werk van Durk Minkema vertellen
kunnen we met gemak een boek vullen. Hij was getrouwd en vader van
drie kinderen. Studeerde in Wageningen en werd ingenieur met een
specialiteit in veeteelt en fokkerij. Zijn passie waren de dravers.
Tinker en de kortebaancrack Opium waren de besten die hij fokte.
En Durk bekleedde in de loop der tijden tal van functies, een bloemlezing:
Van 1983 tot 1997 lid van bestuur van de Ver. van Fokkers van Draverspaarden,
waarvan de laatste 10 jaar als voorzitter. Lid van de Stamboekcommissie
NDR, afd. draven van 1984 tot 1995, w.v. voorzitter 1987-1995. Lid
Fokkerij Commissie UET 1985 - 1994. Lid Adviescommissie Drafsport
NDR van 1986 - 1990. Lid Commissie Drafsport NDR 1990 - 1993. Lid
Raad van Commissarissen NDR 1995 - 1996. Mede-oprichter van Unitrot.
Na zijn prepensionering per 1 januari 1991 heeft Minkema zich verdiept
in de historie van de drafsport in Nederland en een paar jaar daarna
is hij begonnen met het verzamelen van gegevens voor het jubileumboek
van de Fokkersvereniging, getiteld "Dravend door de Tijd",
uitgegeven bij het 50-jarig bestaan van de Fokkersvereniging in
1996. In die periode verzamelde hij gegevens van de Nederlandse
koersbanen in de loop der tijden, wat uiteindelijk geresulteerd
heeft in het boek Draf- en Renbanen in Nederland, eind 2004 in eigen
beheer uitgegeven. Hiervoor liep Durk de deur plat bij talloze archieven
in diverse plaatsen en ook vele regionale en landelijke dagbladen
werden doorgesnuffeld. Dat was zijn passie, grasduinen in vergeelde
archieven. Verder was Minkema nog medeauteur van het jubileumboek
van de eigenaars-vereniging 'Van Draverssport tot AEV', verschenen
in 2000. In 1997 nam Minkema de fokkerijbijdragen aan Draf&Rensport
over van Koos Jager. Vanaf 2004 maakt Durk deel uit van het enthousiaste
team voor het behoud van het historische archief van de NDR en het
draf- en rensportmuseum. Het zo ineens wegvallen van de aimabele,
deskundige Durk is een groot verlies voor onze redactie, maar we
zijn ervan overtuigd dat ook onze lezers de bijdragen van Minkema
enorm zullen missen.
Rust zacht, lieve Durk en bedankt dat je je kennis met ons wilde
delen.
Redactie Draf en Rensport
Bovenstaande met toestemming van Douwe Frerichs overgenomen.
Een uitvoeriger levensbeschrijving is te lezen op de website van het NDR-Archief.
We doelen op het artikel "de archeoloog van de drafsport", dat stond
in de Breeders Special van 2010, waarin Douwe heeft opgeschreven hetgeen Durk
enkele maanden voor zijn sterven vertelde over zijn leven en zijn dravers. (Zie
www.archiefndr.nl onder Geschiedenis/Mensen)